Bülten 2018-36 Vergiye Uyumlu Mükelleflerin Borçlarının Tecili Hakkında Bakanlar Kurulu Kararı 2018/11284

BÜLTEN 2018-36

VERGİYE UYUMLU MÜKELLEFLERİN BORÇLARININ TECİLİ HAKKINDA BAKANLAR KURULU KARARI 2018/11284

7020 kanunun 7.maddesiyle 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanuna eklenen 48/A maddesi 01.01.2018 tarihinde yürürlüğe girmiştir.

Bu maddeye göre;

“Devlete ait olup Maliye Bakanlığına bağlı tahsil dairelerince takip edilen ve 213 sayılı Kanun kapsamına giren vergi, resim, harç ve cezalar ile bu alacaklara bağlı gecikme faizi ve gecikme zammının vadesinde ödenmesi veya haczin tatbiki veyahut haczolunmuş malların paraya çevrilmesi amme borçlusunu çok zor duruma düşürecekse, borçlu tarafından yazı ile istenmiş olmak ve aşağıdaki şartları taşımak koşuluyla vadesi bir yılı geçmemiş alacaklar, Maliye Bakanınca 36 ayı geçmemek üzere faiz ve teminat alınarak tecil olunabilir.

Madde hükmünden yararlanacak borçlunun;

1-Başvuru tarihi itibarıyla en az 3 yıl süreyle; ticari, zirai veya mesleki faaliyetleri nedeniyle yıllık gelir veya kurumlar vergisi mükellefi olması,

2-Başvuru tarihinden geriye doğru 3 yıla ait vergi beyannamelerini kanuni sürelerinde vermiş olması (Kanuni süresinde verilen bir beyannameye ilişkin olarak kanuni süresinden sonra düzeltme amacıyla veya pişmanlıkla verilen beyannameler bu şartın ihlali sayılmaz.),

3-Bu madde kapsamına giren ve başvuru tarihi itibarıyla vadesi 1 yılı geçmemiş borcunun borç ödemede hüsnüniyet sahibi olmasına rağmen ödenememiş olması,

şarttır. Şu kadar ki, bu madde ile 48 inci maddeye göre tecil edilen veya özel kanunlara göre ödeme planına bağlanan borcun bulunması madde hükmünden yararlanılmasına engel teşkil etmez.

Bu madde kapsamında tecil edilen alacaklara, 48 inci maddeye göre belirlenen oranda faiz tatbik edilir.

Amme borçlusunun alacaklı tahsil daireleri itibarıyla tecil edilen borçlarının toplamı beşyüz bin Türk lirasını (bu tutar dâhil) aşmadığı takdirde teminat şartı aranmaz. Bu tutarın üzerindeki amme alacaklarının tecilinde, gösterilmesi zorunlu teminat tutarı beşyüz bin Türk lirasını aşan kısmın %25’idir.

Bakanlar Kurulu;

1-Teminatsız tecil tutarını; yarısına kadar indirmeye, yeniden kanuni tutarına getirmeye, zorunlu teminat oranını %50’ye kadar artırmaya, sıfıra kadar indirmeye, yeniden kanuni orana getirmeye,

2-Borçlunun çok zor durum hâlinin tespitinde kullanılmak üzere varlıklar, yükümlülükler ve nakit akımlarını esas alan mali göstergeler ile mali durumu tespite yarayan diğer ölçütlere dayalı kriterleri belirlemeye, belirlenen kriterler çerçevesinde çok zor durum hâlini derecelendirmeye ve bu dereceleri dikkate alarak;

a-Tecil süresini 60 aya kadar uzatmaya,

b-Farklı faiz oranları belirlemeye,

3-Tecil edilecek gecikme zammını, Türkiye İstatistik Kurumunun her ay için belirlediği Yurt İçi Üretici Fiyat Endeksinin (Yİ-ÜFE) aylık değişim oranları esas alınarak hesaplatmaya,

4-Madde hükmünü, alacaklı diğer amme idarelerini, alacak türlerini ve uyumlu borçlu kapsamına girebilecek borçlu kriterlerini belirleyerek uygulatmaya (Devlete ait olup Maliye Bakanlığına bağlı olanlar dışındaki tahsil dairelerince takip edilen alacaklar dâhil),

yetkilidir. Bu fıkranın (4) numaralı bendindeki yetkinin kullanılması hâlinde bu madde ile Maliye Bakanına tanınan yetkiler 48 inci maddede tanımlanan alacaklı amme idarelerinin tecile yetkili makamları tarafından kullanılır.”

Bakanlar Kurulu bu yetkisini kullanarak 24.02.2018 gün ve 30342 sayılı Resmi Gazetede 22.01.2018 gün ve 2018/11284 sayılı kararı yayınlamıştır.

Bu karara göre;

1-Çok zor durum halinin tespitinde kullanılacak kriterler

Ticari zirai ve mesleki faaliyeti nedeniyle yıllık gelir veya kurumlar vergisi mükellefi olan borçlular; bilanço esasına göre defter tutanlar, işletme/zirai işletme hesabı esasına göre defter tutanlar, ticari kazancı basit usulde tespit edilenler ve serbest meslek kazanç defteri tutanlar şeklinde gruplandırılmak suretiyle çok zor durum halinin tespitinde kullanılacak kriterler tespit edilmiştir.

a-Bilanço esasına göre defter tutan yıllık gelir veya kurunmlar vergisi mükelleflerinin çok zor durum halinin tespitinde aşağıdaki mali göstergeler kullanılır.

Nakit Oranı      :	(Hazır Değerler+ Menkul Kıymetler)/ Kısa Vadeli Yabancı Kaynaklar
Likidite Oranı   :	(Dönen Varlıklar-Stoklar)/ Kısa Vadeli Yabancı Kaynaklar
Kaldıraç Oranı  :	(Kısa Vadeli Yabancı Kaynaklar)+Uzun Vadeli Yabancı Kaynaklar/Toplam Varlıklar

b-İşletme/zirai işletme hesabı esasına göre defter tutan, ticari kazancı basit usulde tespit edilen ve serbest meslek kazanç defteri tutan mükelleflerin çok zor durum halinin tespitinde aşağıdaki mali göstergeler kullanılır

 

Nakit Oranı      :	(Kasa+ Banka)/ Kısa Vadeli Borçlar
Likidite Oranı   :	(Kasa+ Banka+ Kısa Vadeli Alacaklar)/ Kısa Vadeli Borçlar
Kaldıraç Oranı  :	(Kısa Vadeli Borçlar)+Uzun Vadeli Borçlar)/Toplam Varlıklar

 

2- Mükelleflerin mali durumlarının değerlendirilmesi sonucu; nakit oranı 0,1 veya 0,1’den küçük, likidite oranının 0,7 veya 0,7’den küçük ve kaldıraç oranının 0,7 veya 0,7’den büyük olması ve bu şartların bir arada bulunması halinde mükelleflerin çok zor durumda oldukları kabul edilir.

3-Çok zor durum halinin tespitinde 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 175 ve mükerrer 257 nci maddesinin  Maliye Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak yapılan düzenlemeler esas alınır.

Tecil süreleri ve faiz oranları ile diğer bilgiler için  ekteki Bakanlar Kurulu Kararına bakılmalıdır.

Bakanlar Kurulu Kararı için tıklayınız.

 

Erdoğdu ÖZ

Yeminli Mali Müşavir

www.erdogduozymm.com

İstanbul,25.02.2018